Karjalazet sananpolvet da sananpiät

[mp]

Ei reboi reboin hännäl polle. - ongo pagin ku ičele libo omile ei pahua luaji, ongo pagin sit samazes rebois libo toizes?

Kollegializus, yhtehine edu. Eigo varoi varoin silmiä n'oki.

Siid kodis piäličči ni harakat ei lendetä. - mittuine on kodi, kudamas piäličči harakatgi ei lwnnetä?

Kois äijän toratah libo korgiel iänel pajatetah karjalazii pajoloi

Lapsele nännin suuh panet, a mieldy piäh et pane. - ongo tämä muga, ku lapsele syömisty voi andua, no hänen iče pidäy opastuo, syöttiä voi, ga mielet roijah kaikile eloksen vuoh?

muga

Suolu syödy ammui, a juotattau vie nygöi. - tämä on yhtenjytyi kui suomekse sanotah vahnu suolu juotattau?

muga

[Sinilind]

Minul puutui käbäzih Helmi Virtarannan toimitettu kniigu Suistamolaisia sananparsia (SKS, 1968). Kirjan starin menöy nenga: Sanakirjasäätiö da Karjalainen osakunta piettih vuonna 1933 sananpolvien keriändykilbu. Kaikkiedah suadih 64 028 sananpolvie. Karjalan kielen sanakirjan toimittajat tahtottih piästiä ilmah nämii kerättylöi sananpolvii, kudamis sanakirjah syndy vaiku pieni vuitti. Aleksanteri Sarala, ken ruadoi opastajannu Suistamon Koiton kyläs, oli kirjutannuh mustih 1770 sananpolvie. Sanakniigan toimittajat duumaittih, hänen tarkah merkitty kogomus oli moine hyvä, ga piästiä ilmah. Piätettih jullata, ku Pääkaupungin suistamolaiset -yhtistys edukädeh tilai tarbehekse mondu palua, ku julguandu oli kannattai.

Täs erähii kirjaspäi suaduloi polvii, kudamat minuu miellytettih da ei oldu luvettelos.

Ei märgä kastumista varua.
Ei pohjas päi pinuo purreta.
Eihän häkil pöksylöi pie.
Hil’l’azeh hyvä tuloo, verkkazeh vie parembi.
Kenen pert’t’i, sen i pordahat.
Kenen venehes istut, sen i periä pie.
Midä käz kiändää, sidä i olga ottaa.
Miitys miezi, ga moińe i miekka vyöl annetah.
Paremb on kuńńieda kobran täyzi ku häbiedä helman täyzi.
Paśśibo ei paljuo maksa, eigä kiitos kivel kestä.
Tyveshän puuh noustah.

Ga tiettäväine olis vie äijy muudu hyviä.