Runo pikkarazen pruazniekkah

[Maria]

Pidäy oppie livailla pualičas olijua kirjua, aku maltanou kentah kerras sanuo kus suas löydiä, mielihyväl otan abuu vastah. Ečin mostu runuo, kudai pädis pikkarazen lapsen pikkarazeh pruazniekkah, kudamas prua,nuijah uuttu ristikanzua perehes, da kus pruazniekkurahvas suahah tiediä pikkarazen nimi. Ičegi vois tiettäväine oppie kirjuttua, ga voi olla vie on minul tyhjy piä, ei rodie runuo

[Pedrunnybly]

En tiijä pädöygö tämä pikkarazen pruazniekkah, a yksikai kirjutan hänele, čomale. Runo on Vladimir Brendojevan, otettu Tatjana Boikon Oma sana -kniigaizespäi.

Koivikkomeččäine

Koivikkomeččäine keväzel ehtäzel,
Tuuli ku hengähtäh, heläität lehtyzii.
Pedäjän havvuzet-oravan händäzet,
Suarukat-sorzazet oikottih randazes.
Linduzen pajoine, päiväine čirittäy,
Myöhembi ehtäine tiähtözet virittäy.
Uinua sa, kuldaine, linduzen pajozeh.
Yö helmat levitti lämmäine, kajožu.

[Maria]

Passibo čomas runos Moine kevähine ollusgi hyvä keviäl roinnuole pikkarazele, kirjugi pualičas on